Rondom de stamtafel zit een gezelschap al kwebbelend de stamppot boerenkool naar binnen te werken. De maaltijd, inmiddels traditioneel voor een muziekavond, is in volle gang. De geluiden van het bestek op de borden klinken min of meer als de voorloper van de muziek die later op de avond gemaakt gaat worden. Gepaste vrolijkheid zo zou ik de stemming aan tafel wel willen samenvatten. Gepast, omdat de zangers, zangeressen en muzikanten die avond hun kunsten niet alleen voor publiek, maar ook als eerbetoon aan degenen die ons ontvallen zijn gaan brengen. De een voor haar moeder, de ander voor zijn vrouw, en weer anderen voor opa’s en oma’sen andere familieleden en vrienden. 

De vergelijking met de ‘Allerzielen’ viering uit de Rooms-katholieke kerk ligt voor de hand, zeker omdat het ook rondom die datum plaatsvindt. De tafel wordt afgeruimd, de instrumenten opgesteld en waar nodig gestemd, en de eerste gasten komen goed gestemd (en groengevinkt) binnen en nemen plaats rond het kleine podium en de piano. Al snel is de hele zaal van het café gevuld. Het geroezemoes verstomd als onze spreekstalmeester Jan het woord tot de aanwezigen richt met een inleidende aankondiging. 

In tegenstelling tot wat vaak gebruikelijk is op avonden waar muziek een rol speelt, wordt er vanavond geen versterking gebruikt. De ervaring heeft geleerd dat juist de versterking er voor zorgt dat aanwezigen hun gesprekken dwars door de muziek en zang heen voortzetten en er minder aandacht is voor de muzikanten en hetgeen zij te brengen hebben. Stilte daalt neer als de eerste zangeres naar voren komt en vertelt aan wie ze het lied opdraagt en waarom. De eerste noten klinken en het lied ontvouwt zich en rolt af naar een donderend applaus als de laatste noten weggestorven zijn. Zo volgen nog 20 prachtige stukken muziek en zang en de aanwezigen genieten met volle teugen. Het laatste nummer, gebracht door Rob van der Klooster op piano is een prachtige samenzang met het publiek: ‘Wij zijn er nog’ van Jan Rot en voelt als een ontlading. ‘Wij zijn er nog, wij zijn er nog, zwaai naar elkaar. Wij zijn er nog, wij zijn er nog, geniet van elkaar, wij zijn er nog!’