Telefoonterreur
Kent u dat? Telefoonterroristen..wat moet je ermee?
Met grote regelmaat, zeg maar gemiddeld drie keer per dag, worden wij telefonisch gestalkt door lieden die ons aan een geweldig en vooral voordelig energiecontract willen helpen.
We herkennen de nummers inmiddels en meestal nemen we niet eens op. Nadat drie of vier keer een welluidend telefoonsignaal onze huiselijke rust verstoord heeft stopt het lawaai.
Maar het is wel verdomd lastig en vooral irritant. Onze deelname aan het bel-me-niet-register helpt dus geen moer. Ons nationale palingmeisje Mona denkt daar iets op gevonden te hebben middels een wetwijziging. Verkiezingstijd blijkbaar.
Nou…vergeet het maar; als je ooit door zo’n terrorist benaderd bent blijkt dat zij met hun spervuur aan vragen nog steeds je trommelvlies mogen blijven bestoken.
Soms, vooral in een wat melige gemoedstoestand, nemen we de telefoon op. En dan kom je soms tot verrassende ideetjes. Zo heeft ééntje het weleens gepresteerd om een ingesproken boodschap achter te laten. Nou…die heeft direct kennis gemaakt met mijn geweldige en creatieve echtgenote.
Prompt belde ze terug met de tekst: “U stond op ons antwoordapparaat en nu is hij stuk; wilt u dat niet meer doen? Goedemiddag!”.
Zelf pak ik de telefoon weleens op met de mededeling “Lestauland de Lange Leutel, u spleekt met Foekyu, wat wilt u bestellen?” het antwoord is doorgaans tuutuuutuuuut…
Mijn eerder genoemde eega laat ze soms uitpraten en riposteert dan als volgt: “Waarom goedkoper? Man, ik zwem in de euries, wat maakt mij die paar tientjes nou uit? Heerlijk geld uitgeven, de winkels zijn toch dicht.” aan de andere kant van de lijn gevolgd door een verbaasde stilte.
Oh ja, ze weten doorgaans alles van je dus heb ik weleenszo’n figuur ook maar met vragen bestookt. Wat is uw naam, adres, telefoonnummer, bankrekening; bent u getrouwd, heeft u al een abonnement op de Playboy? Zo raar…dat vinden ze niet leuk schijnt het.
Maar goed, het blijft een vermoeiend en uiterst irritant fenomeen waar we slechts sporadisch wat goedkope vreugde uit putten.
Alle gekheid op een stokje (rare uitdrukking eigenlijk…) er is dus wel degelijk een wettelijke remedie.
Simpelweg heel duidelijk zeggen dat je niet meer door hun organisatie gebeld wilt worden. Dan mogen ze je dus ook echt niet meer bellen. Maar let wel: hun organisatie, als je het op d epersoon speelt belt er een collega van ze. En als je daaraan voorafgaand zegt dat het telefoongesprek voor juridische doeleinden kan worden opgenomen laten ze je echt met rust. Maar er zijn blijkbaar dus wel heel veel van die clubjes die overigens doorgaans aan dezelfde leverancier gelieerd zijn.
Doe er uw voordeel mee of neem op met: ‘U spreekt met de zedenpolitie Wijk aan Zee.’
Want ik vind het tenslotte toch een vorm van verbale aanranding….