In oktober verschijnt een speciale editie van Roetz Magazine om het tienjarig jubileum te vieren van mannenkoor WazManK uit Wijk aan Zee. Een bijzonder gezelschap, dat vele lokale festiviteiten opluistert met vrolijk gezang. Oprichter Ab Winkel schreef voor Roetz een verhaal over het ontstaan van dit opmerkelijke clubje.

‘Dag allemaal!’ Zo begon een mailtje dat ik op 7 juni 2013 verstuurde aan veertien adressen, in de hoop een gelegenheidskoortje te stichten. Er werden drie repetities aangekondigd: de woensdag 12, 19 en 26 juni. Met zicht op een optreden bij de viskar van Bob en Annemiek op het Julianaplein op 30 juni.

Van de veertien aangeschrevenen zijn er een paar nooit op komen dagen. Maar opvallend aan de adressen is dat een groot deel van deze eerste actie nu nog steeds in WazManK zingt. Duurzame leden van het eerste uur dus. De repetitie van de 12e leverde overigens een mooie opname op van ‘Kibbeling’ op.

We hadden op dat moment geen idee wat er allemaal op ons pad zou komen. En op wat voor plekken we met elkaar terecht zouden komen.

Pieken en dalen

Nu, tien jaar later, kun je terugkijken. En dat doen we terecht graag en veel. Naar lief en leed, pieken en dalen. Maar ik ben ook benieuwd naar wat er over tien jaar op te tekenen valt. Sinds de corona lopen bij veel mannenkoren de ledenaantallen terug. Bij ons is de lijn ook niet stijgend te noemen. Of dat zorgelijk is? Ik denk inmiddels zelf dat het met ieders verwachtingen en inbreng te maken heeft. Wat verwacht je van het koor en van elkaar. Blijven zingen en blijven komen scheelt al veel. Alle koorleden die er tien jaar geleden al bij waren zijn inmiddels tien jaar ouder. Dat is een gegeven. Maar zolang iedereen na het zingen een goed gevoel heeft kunnen we vooruit. En is het ook een mooi vooruitzicht dat dit nog steeds zo is.

De kracht van dit koor zit hem volgens mij in een paar dingen. Ons repertoire is eigenwijs, veel zangers ervaren een soort van verbroedering, we rekken onze grenzen op en ga zo maar door. Zo blijven we elkaar verrassen. Zelf vind ik het mooi als we nog meer dan tot nu toe een plek vinden en houden in het dorp. Dus als iemand ons of onze muziek nodig heeft, moeten we daar voor klaar staan. Of het om kinderen, hardlopers of ouderen gaat: gewoon gaan als we gevraagd worden en doen waar we goed in zijn.